Yugo, or you don't go

De single "The day that never comes" van Metallica staat in Kroatië hoog in de hitlijst. In de bijhorende videoclip is, vooral in de laatste drie minuten, een opvallende rol weggelegd voor een auto die steeds verder uit het straatbeeld verdwijnt: de Yugo.
Het is bepaald niet de eerste keer dat de Yugo zijn opwachting maakt in films. Bijna altijd laat de auto iemand in de steek en dat is in Metallica's clip niet anders. Misschien is dat nieuws nog niet doorgedrongen tot landen als Congo en Algerije, want volgens de directeur van Zastava (waar Yugo onderdeel van is) zijn die landen geïnteresseerd in de Zastava-technologie. Wie weet... Servië zelf gelooft er in elk geval niet meer in, want na 55 jaar en ruim vier miljoen auto's zijn de fabrieken in Kragujevac verkocht aan Fiat.

Homo's op tv? Liever niet!

Dezer dagen wordt in Zagreb de Gay Pride gehouden, een gebeurtenis die garant staat voor een hoop gedoe in de Kroatische machomaatschappij. "Jesus loves me" is een van de slogans die Kroatische homo's dit jaar met zich meedragen, maar ik betwijfel of de Kroatische katholieke kerk het daarmee eens is. De invloed van de kerk rijkt hier ver, en bisschoppen bemoeien voortdurend met van alles en nog wat. Te weinig baby's, te toegeeflijk jegens Serviërs, zangeres Severina die een fout shirtje draagt - er komt geen einde aan.
Ook van de media hoeven we weinig steun voor homo's te verwachten. De programmaraad van de HRT - de staatstelevisie - heeft besloten dit onschuldige spotje niet uit te zenden. Leden van de raad vonden het spotje "te radicaal" en sommigen vonden zelfs dat "minderheden vaak een grens overgaan en de meerderheid terroriseren". De minderheden kunnen de borst natmaken.

Autovrij

Zagrepčani klagen steen en been over het gebrek aan parkeerplaatsen in de hoofdstad. Onterecht, volgens mij. Vergeleken met andere Europese hoofdsteden is het vinden van een parkeerplaats in Zagreb een eitje. De ochtendspits hier zou voor veel Nederlanders ook een verademing zijn.
In de Bovenstad mag van mij het parkeren helemaal verboden worden. Toeristen worden er vaak van hun sokken gereden en, zeg nou zelf, al dat blik in die oude straatjes is geen gezicht.

I love Zagreb

De hele Zagrebse Bovenstad wordt verlicht door het sfeervolle type lantaarn zoals op de foto. Vandaag ontdekte ik bij toeval dat dit soort buitenlamp ook in Nederland te krijgen is, en wel onder de naam "model Zagreb".
Zagreb was, zo lees je hier vaak, de eerste Europese stad met elektrische straatverlichting. Helaas gunt Wikipedia die eer aan Timişoara in Roemenië.

Maarschalk Poetin

Toen Kroatië onafhankelijk werd, was het snel gedaan met socialistische straatnamen. Het Plein van maarschalk Tito bestaat nog, en ergens in een buitenwijk kun je wonen aan de Arbeidersstraat, maar dat is het dan wel. Kroatische communisten die op enig moment uit de gratie raakten bij Tito hebben na de onafhankelijkheid wel een straat gekregen, zoals Andrija Hebrang. Hebrang was een vooraanstaand partizanenleider, maar hij zou na de oorlog te nauwe banden hebben onderhouden met het Kremlin. Dat was na de breuk tussen Stalin en Tito in 1948 natuurlijk ongewenst. Exit Hebrang. Zijn zoon, ook Andrija geheten, is trouwens tweemaal minster van Volksgezondheid geweest en is op dit moment leider van Sanaders HDZ-partij in het Kroatische parlement.
In Servië is het Kremlin na zestig jaar weer helemaal terug. Vladimir Poetin is al ereburger in Sombor, Vrbas, Loznica, Raska en Apatin. Novi Sad, Kikinda en Nis zullen hem naar verwachting ook uitroepen tot ereburger. In Banja Luka, hoofdstad van de Republika Sprska in Bosnië, zag ik oudjes rondlopen met portretten van Poetin. Hoe groot de liefde tussen de Slavische broeders is weten we zondag aanstaande, wanneer er in Servië presidentsverkiezingen worden gehouden. Tomislav Nikolic, leider van de Servische Radicale Partij en verklaard russofiel, is een van de grote kanshebbers.