Dolac
Als ik op de grootste markt van Zagreb loop, Dolac, moet ik vaak denken aan wat Rebecca West schreef in Black Lamb and Grey Falcon: A Journey Through Yugoslavia: "There was a wide market-place, where under red and white umbrella's peasants stood sturdy and square on there feet..."
Sinds ze dit schreef, eind jaren dertig, is er eigenlijk niet zoveel veranderd. Ook de weegschalen niet, die echt door alle marktkooplui worden gebruikt om de prijs te bepalen.
Sinds ze dit schreef, eind jaren dertig, is er eigenlijk niet zoveel veranderd. Ook de weegschalen niet, die echt door alle marktkooplui worden gebruikt om de prijs te bepalen.
4 opmerkingen:
En altijd vraag je je stiekem af: word ik genept? Nee, je vertrouwt ze.
't Is vooraf lastig te controleren, want hoeveel wegen 10 uien? En die gewichtjes gebruiken ze zo snel en geroutineerd dat ik geen idee heb hoeveel gewicht ze vormen. Maar inderdaad, ik vertrouw ze gewoon. En ik denk met reden.
na ravno... naravno... ;-)
Totdat ik afgelopen zaterdag werd "opgelicht" bij het kopen van tresnje. Gaf 20 kuna, maar de koopman bezwoer dat ik er 10 had gegeven en daarom nauwelijks wisselgeld terugkreeg. Als troost een sladoled gegeten :-)
Een reactie posten