Siamese vierling

Wie wij zijn, of denken dat wij zijn, wordt voor een groot deel bepaald door hoe wij anderen zien en hoe anderen ons zien. Maar wat als je vreselijk veel op anderen lijkt? Montenegrijnen hebben de reputatie aartslui te zijn, net als Bosniërs. Zij zijn stijfkoppig en vechtlustig, meer nog dan de Serviërs, want Montenegro is het enige land op de Balkan dat de Turken nooit helemaal onder controle hebben gekregen. De officiële taal was het Servisch, tot gisteren, maar ze gebruiken de ijekavische variant die in Kroatië de norm is. Daarom krijgt een Nederlander die Kroatisch gebruikt in Herceg Novi, een Montenegrijns stadje ten zuiden van Dubrovnik, het verrassende compliment dat hij heel aardig Servisch spreekt. En Montenegrijnse internetadressen eindigen nog altijd op ".yu".
Vandaag heeft Montenegro een kleine stap gezet op weg naar de versterking van de Montenegrijnse identiteit. De diverse politieke partijen die betrokken zijn bij het opstellen van een nieuwe grondwet zijn overeengekomen dat Montenegrijns de officiële taal wordt, maar dat ook Servisch, Bosnisch, Kroatisch en Albanees gebruikt mogen worden. Ik heb alvast medelijden met de Montenegrijnse ambtenaar die moet uitmaken in welke taal iets is geschreven. Hij kan misschien bijkomen in het busstation van Herceg Novi, waar de tijd lekker langzaam gaat.