Tudjman en Milosevic

Nu we weten hoe de Servische oud-president Slobodan Milosevic erbij ligt in zijn geboorteplaats Pozarevac, leek het me aardig het graf van Franjo Tudjman te bezoeken, die in 1999 zijn laatste adem uitblies en onder massale belangstelling van de bevolking werd begraven. Zou Tudjman nog hebben geleefd, dan was er een goede kans dat hij zijn dagen nu in een Scheveningse cel sleet. Wat zijn rol in de Joegoslavische burgeroorlog was, is nog niet zo nauwkeurig onderzocht als die van Milosevic, maar zijn "afspraak" met Milosevic over de splitsing van Bosnië in een Servisch en Kroatisch deel geeft te denken.
Ook Tudjmans opmerking dat zijn vrouw "gelukkig geen jood of Serviër is" en de herintroductie van de kuna als de Kroatische munteenheid maakt het moeilijk veel sympathie voor de man te hebben. De kuna was namelijk tijdens de Tweede Wereldoorlog het wettige betaalmiddel in de door de fascisten (Ustase) geregeerde Onafhankelijk Staat Kroatië (Nezavisna Drzava Hrvatska). Veel Kroaten herinneren zich Tudjman echter vooral als de man die in 1995, samen met de inmiddels in Scheveningen verblijvende generaal Ante Gotovina, erin slaagde zowel de Servische (para)militairen als de meeste Servische burgers uit Kroatië te verdrijven.
Tudjman ligt niet in een praalgraf, maar vergeleken met het eenvoudige graf van Milosevic onder een lindeboom ligt hij er groots bij. Voor de bezoeker van de begraafplaats is het graf van Tudjman niet te missen, want het ligt pal achter de kerk die de entree domineert. Het opschrift luidt: "De eerste president van de Republiek Kroatië". Elders op de steen staat een citaat van Tudjman: "Altijd en alles voor Kroatië, maar ons enige en eeuwige Kroatië om niet".